Praca magisterska jest pierwszym tekstem o charakterze naukowym, który przedstawia student, jako dowód własnej dojrzałości i kompetencji w zakresie podstaw poznania naukowego otaczającej go rzeczywistości i rozwiązywania naukowych problemów. Cała struktura wywodu ma pokazać, że problemy badawcze zostały rozwiązane poprawnie a hipotezy potwierdzone, bądź obalone, a warsztat naukowy magistranta jest logiczny, spójny, zgodny z metodologiczną wiedzą naukową. Bywa jednak, że o strukturze pracy decydują wieloletnie zwyczaje na uczelni i nawyki promotora. Dlatego należy się ponadto zainteresować, czy uczelnia ma własny dokument, wskazujący na strukturę pracy magisterskiej, a więc także na to: co powinno zawierać zakończenie pracy magisterskiej.
Struktura pracy magisterskiej
Nie wadzi też samodzielnie zgłębić literaturę metodologiczną na ten temat. Natomiast rola zakończenia bywa dwojaka, w zależności od preferencji promotora i zwyczajów w danej dziedzinie nauki. Bardzo często, np. w psychologii, socjologii, medycynie, zakończenie jest kwintesencją wywodu, zawiera bowiem rozwiązanie problemów, potwierdzenie hipotez, wszelkie wnioski i postulaty, ma więc funkcję znaczącą dla całości dzieła. Można nawet odnieść wrażenie, ze to zakończenie ma niezwykłą rangę, przerastającą nawet znaczenie poprzednich rozdziałów, co jest błędne, gdyż wyniki badań powinny mieć rangę rozdziału, równorzędnego do rozdziałów poprzednich: teoretycznego i metodologicznego. Inaczej praca jest jakby niepełna.
Co powinno zawierać zakończenie pracy magisterskiej?
Jeżeli jednak promotor nie upiera się przy takiej konstrukcji pracy magisterskiej, warto zaczerpnąć przykłady z nauk humanistycznych i niektórych innych społecznych i pozostawić zakończeniu właściwą mu funkcję, a więc osobistego podsumowania i oceny wyników badań oraz wskazanie własnych pomysłów na ich dalszy ciąg, bądź też wskazanie kolejnych pól zainteresowań i problemów badawczych. Najbardziej wartościowe prace magisterskie zawierają te właśnie, osobiste elementy, wskazujące, że kandydat na magistra rozwinął się w trakcie badań i nie tylko przetwarza wyniki badań, ale też formuje nowe problemy. Ten typ zakończenia wychodzi więc poza strukturę pracy i równocześnie zamyka „stare” a otwiera „nowe”. Warto więc zaplanować zakończenie w sposób przemyślany.
